Nauka rozwija się, między innymi, dzięki czasopismom naukowym, które są miejscem wymiany myśli uczonych. Od 1670 r. we Wrocławiu wydawane było pierwsze na świecie czasopismo naukowe o charakterze medyczno-przyrodniczym, noszące barokowy tytuł „Miscellanea Curiosa Medico-Physica Academiae Naturae Curiosorum sive Ephemerides Germanicae” („Zbiór Ciekawych Rozpraw Medyczno-Przyrodniczych Akademii Badaczy Natury albo Dziennik Niemiecki”). Pomysłodawcą, redaktorem i pierwszym wydawcą pisma był wrocławski lekarz Philipp Jacob Sachs von Löwenheim. Do pierwszego tomu trzydziestu sześciu autorów z całej Europy nadesłało sto sześćdziesiąt doniesień z dziedziny anatomii i patologii, fizyki i chemii, botaniki i zoologii. Jako wrocławskie czasopismo, periodyk ukazywał się do 1713 r.
„Miscellanea Curiosa…” było organem Academiae Naturae Curiosorum (Akademii Osobliwości Natury), założonej w Schweinfurcie w 1652 r. Było to pierwsze na naszym kontynencie, a zarazem na świecie, towarzystwo naukowe – zrzeszało uczonych lekarzy, chemików i fizyków. Do ich najważniejszych zadań należało „badanie przyrody dla dobra ludzkości” drogą doświadczenia, eksperymentu i obserwacji jako jedynych źródeł poznania świata i opanowania przyrody. Był to żywy, niezależny od uniwersytetów, ośrodek wymiany myśli i kształcenia. Istnieje do dziś jako Niemiecka Akademia Badaczy Przyrody Leopoldina – Narodowa Akademia Nauk z siedzibą w Jenie. Jej członkami byli m.in. Karol Darwin, Albert Einstein czy Maria Skłodowska-Curie.