Opactwo ołbińskie – detal architektoniczny. Lew pochodzący z opactwa na Ołbinie, XII w., Muzeum Architektury we Wrocławiu.

Wrocław – miasto spotkań: Zachód

– Opactwo ołbińskie – detal architektoniczny

Lwia głowa, pokryta wyobrażeniem falistych kłębków włosów tworzących grzywę, najprawdopodobniej wchodziła w skład obramienia jednego z otworów drzwiowych, a po rozbiórce opactwa św. Wincentego na Ołbinie została wmurowana w ścianę kamienicy mieszczącej się przy ul. Garbary 5.

Opactwo ołbińskie było największym romańskim zespołem klasztornym na terenie Polski. Ufundowane przez Piotra Włostowica dla benedyktynów wchodziło w skład dwunastowiecznego ośrodka wczesnomiejskiego wraz z grodem na Ostrowie Tumskim oraz zlokalizowaną na lewym brzegu Odry osadą rzemieślniczo-handlową. Pod koniec XII w. opactwo przekazano premonstratensom. Zachowane detale architektoniczne świadczą o tym, że przy jego budowie pracowali najlepsi rzemieślnicy z ośrodków południowofrancuskich, dolnoreńskich i turyńskich.