Edward Marczewski (1907–1976) – nazwisko rodowe Szpilrajn zmuszony był zmienić w 1940 r. dla uniknięcia prześladowań. Był uczniem warszawskiej szkoły matematycznej. Jego zainteresowania naukowe koncentrowały się wokół teorii mnogości, topologii, teorii funkcji rzeczywistych, funkcji analitycznych, teorii prawdopodobieństwa. Od 1945 r. profesor Uniwersytetu Wrocławskiego, w latach 1953–1957 rektor tej uczelni, fot. Tadeusz Drankowski, Zakład Narodowy im. Ossolińskich we Wrocławiu.

Hugo Steinhaus (1887–1972) – jeden z twórców lwowskiej szkoły matematycznej, profesor Uniwersytetu Lwowskiego im. Jana Kazimierza, od 1945 r. profesor Uniwersytetu Wrocławskiego. Jego zainteresowania naukowe dotyczyły analizy matematycznej, szeregów Fouriera, rozwinięć ortogonalnych i operacji liniowych, teorii prawdopodobieństwa, jak też zastosowań matematyki w biologii, medycynie, technice. Znany popularyzator nauki i aforysta, fot. Stanisław Kokurewicz, Ośrodek „Pamięć i Przyszłość”.

Bronisław Knaster (1893–1980) – studia medyczne odbył w Paryżu, a matematyczne w Warszawie. Współtworzył warszawską szkołę matematyczną, w latach 1939–1941 profesor Uniwersytetu im. Jana Franki we Lwowie, a w latach 1945–1963 profesor Uniwersytetu Wrocławskiego. Jego zainteresowania naukowe dotyczyły topologii, a zwłaszcza teorii kontinuów. Współorganizator i pracownik Instytutu Matematycznego PAN we Wrocławiu, fot. Tadeusz Drankowski, Zakład Narodowy im. Ossolińskich we Wrocławiu.

Władysław Ślebodziński (1884–1972) – studiował matematykę w Krakowie i Getyndze. W latach 1921–1939 wykładowca w Poznaniu. W czasie wojny nauczyciel w tajnym nauczaniu, aresztowany i osadzony w obozie koncentracyjnym. Od 1945 r. profesor Uniwersytetu Wrocławskiego i Politechniki Wrocławskiej. Jego zainteresowania naukowe dotyczyły geometrii różniczkowej, zwłaszcza przestrzeni Riemanna i ogólnej przestrzeni afinicznej, fot. Tadeusz Drankowski, Zakład Narodowy im. Ossolińskich we Wrocławiu.

Wrocławska szkoła matematyczna

Wrocławska szkoła matematyczna stworzona została przez światowej sławy matematyków przybywających ze Lwowa, Warszawy i Poznania. Wśród nich byli Hugo Steinhaus, Edward Marczewski, Bronisław Knaster i Władysław Ślebodziński. We Wrocławiu do dziś rozwijana jest nie tylko matematyka teoretyczna, ale i stosowana, mająca wielki wpływ na dzisiejszą informatykę i probabilistykę, bez których nie może się obejść ani współczesna technika, ani działalność gospodarcza.

Wizytówką wrocławskiej szkoły matematycznej są czasopisma o międzynarodowym zasięgu: „Colloquium Mathematicum” i „Probability and Mathematical Statistics”, specyfiką zaś jest różnorodność, jak i poszukiwanie związków między matematyką i innymi dyscyplinami – fizyką, chemią i medycyną.